http://www.parafiajasieniecilzeckigorny.prv.pl/

"Ministrare" (łac. - służyć) - Służyć Bogu, przyczyniając się do tego, aby liturgia była piękna. Ministrant poprzez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne nie jest tylko sprawą kapłana lecz, sprawą całej parafii i wszystkich wiernych.

Wielu obecnych świętych było ministrantami. Służyli oni wiernie Chrystusowi, dziś są patronami ministrantów - święty Tarsycjusz, święty Stanisław Kostka, święty Alojzy Gonzaga, świety Jan Berchmaus, święty Dominik Savio.

Początków jednak ministrantury możemy się dopatrywać już za czasów Jezusa Chrystusa. W Ewangelii Św. Jana czytamy: "Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby..." ...Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym" (J 6, 8-9, 11). Tak, więc ów "praministrant" usłużył samemu Zbawicielowi i w ten sposób uczestniczył w cudzie rozmnożenia chleba i ryb, który możemy uważać za zapowiedź Eucharystii.

Faktem jest, że od początku chrześcijaństwa Biskup sprawował Najświętszą Ofiarę wraz z asystą liturgiczną. Na początku byli to diakoni. Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa ukształtował się osobny urząd lektora. Był on sprawowany przez chłopców, którym stawiano wysokie wymagania moralne. Wspaniałe świadectwo lektorom tamtych czasów wystawił biskup Cyprian, męczennik z Kartaginy. W jednym ze swych listów opowiada o Aureliuszu, który odważnie bronił wiary i cierpiał z jej powodu. Biskup tak pisze: "Niech rozpocznie posługę lektora. Jego głos, którym wyznawał Boga w tak trudnych okolicznościach, zasłużył na to, by zabrzmiał przy uroczystym czytaniu słowa Bożego. W późniejszych wiekach publiczne czytanie słowa Bożego zarezerwowane było wyłącznie dla osób przygotowujących się do kapłaństwa.

W ŚREDNIOWIECZU do Mszy św. usługują klerycy, a od Soboru Trydenckiego ministranci. W oficjalnych dokumentach Kościoła wzmiankę na ten temat znajdujemy dopiero w "Mediator Dei" Piusa XII z 1947 r.
Zapewne starsi pamiętają jeszcze Msze św. odprawiane w języku łacińskim, gdzie ksiądz był odwrócony tyłem do ludzi. Wówczas służyło tylko dwóch ministrantów, zaś prezbiterium było oddzielone balaskami od reszty świątyni.

Dopiero SOBÓR WATYKAŃSKI II (1962-1965) zajął się reformą liturgii i powrócił do starej tradycji Kościoła. Podkreślił rolę ludzi świeckich w sprawowaniu kultu Bożego i powierza na nowo funkcję lektora także osobom świeckim nie posiadających święceń. Liczny udział ministrantów i lektorów w liturgii wymaga jednak odpowiedniej troski o należyte przygotowanie ich do wykonywanych funkcji.
W soborowej Konstytucji o Liturgii możemy przeczytać: "Duszpasterze niech zabiegają gorliwie i cierpliwie o liturgiczne wychowanie oraz czynny udział wiernych, tak wewnętrzny jak i zewnętrzny stosownie do ich wieku, stanu i rozwoju życia i stopnia kultury religijnej, spełniając w ten sposób jeden z głównych obowiązków wiernego szafarza Bożych tajemnic" (KL 19).

Pragniemy jednak zachęcić także mężczyzn starszych którzy pełnili kiedyś służbę ministrancką do tego by stworzyć grupę ministrantów "Starszych" bądź "Ojców". Chętnych proszę o kontakt z wikariuszem tel(0...48) 616 01 07